عنصر پتاسیم بعنوان یکی از عناصر پرمصرف نقش مهمی در افزایش عملکرد و بازدهی درختان پسته دارد.
عنصر پتاسیم فعال کننده بسیاری از آنزیم‌های گیاهی است.
پتاسیم یکی ازمهمترین عناصر غذایی پسته بویژه در سالهای آور بسیار ضروری و مهم است.
باتوجه به حدود بحرانی پتاسیم در خاک و برگ پسته و توجه به خصوصیاتی از خاک مثل شوری بافت و نوع کانی های رسی باید اقدام به برطرف کردن کمبود پتاسیم نمود.
درختان پسته بعد از نیتروژن بیشترین مقدار عنصری که سالانه از خاک برداشت مکنند پتاسیم میباشد.
بیشترین مقدار جذب پتاسیم اساسا در مرحله پر شدن دانه اتفاق می افتد.
در سالهای آور درختان پسته پتاسیم جذب شده مستقیما در تشکیل جنین یا مغز پسته به مصرف می رسند.
غلظت پتاسیم در برگ ها در سالهای آور کمتر از غلظت پتاسیم در برگها در سالهای نیاور است. مطالعات نشان داده میزان جذب پتاسیم در سالهای آور در بازه زمانی پر شدن مغز تقریبا بیش از ۲ برابر میزان جذب پتاسیم در سالهای نیاور است.
از آنجایی‌که عنصر پتاسیم با تشکیل میوه به مقدار زیاد مورد استفاده درخت قرار می‌گیرد، در صورتی‌که اضافه کردن مداوم آن در برنامه کوددهی نباشد، پتانسیل زیادی برای کمبود آن وجود دارد. احتمال وقوع کمبود پتاسیم در خاک‌های سبک، سنگلاخی و شنی زیاد به نظر می‌رسد. برگ‌های در معرض کمبود پتاسیم، علائم ظاهری کمبود را در اوایل تابستان نشان می‌دهند.
پتاسیم موجب افزایش میزان روغن در مغز پسته می شود و مقاومت آن را در مقابل سرما بالا می‌برد. دانه‌های پسته منبعی سرشار از پتاسیم هستند؛ از این‌رو مقدار زیادی از پتاسیم داده شده به درختان پسته هر ساله پس از برداشت از درخت تخلیه می‌شوند.